Er gaat een louterende werking uit van de performances en video’s van Li Binyuan (1985). Of hij nou vlak voor een manshoge draaiende cirkelzaag staat of vier minuten lang een plank omhoog houdt onder een donderende waterval, aan het eind is er iets wezenlijks veranderd. Er is iets volbracht. Achter zijn afmattende, op het oog zinloze handelingen, gaan persoonlijke emoties en bespiegelingen schuil, een verlangen naar verbondenheid met een omgeving en een maatschappij waarin hij als kunstenaar en individu een vreemde verschijning blijft. 

In het werk dat hij laat zien bij MU, meet Li Binyuan zich veelvuldig met water; element van herstel, van onbeheersbaar geweld, van ritme, transformatie en reflectie. Met iedere performance, zorgvuldig doordacht of ontstaan in een opwelling onderweg, ensceneert hij een universele ervaring. Zelfs zonder kennis van de hedendaagse Chinese context weet je: hier doet iemand wat hij doen moet.